 |
||
   
Aktywna gmina - turystyka Naturalnie piękne
W czasie weekendów przy sprzyjającej pogodzie można tu spotkać rowerzystów, którzy chętnie przyjeżdżają na teren gminy Kobierzyce z okolicznych miasteczek i wsi.
Szczególnym wyzwaniem jest przejażdżka rowerowa trasą, która wiedzie z Wrocławia na górę Ślężę.
Szlakiem historii
Jeśli jesteś zwolennikiem poznawania historii przez kontakt z zabytkami, koniecznie odwiedź:
Tyniec nad Ślężą
Bielany Wrocławskie
Ślęzę
Tu historia pozostawiła swój ślad w postaci wieży mieszkalnej wzniesionej nad rzeką Ślęzą w XIV lub XV wieku. Początkowo posiadała dwie kondygnacje, w XVI wieku dobudowano trzecią. W drugim dziesięcioleciu XVII wieku do wieży zostało dołączone skrzydło południowe mieszkalne, a na jego styku z pierwotnym budynkiem postawiono klatkę schodową w kwadratowej wieżyczce. Kolejna przebudowa miała miejsce w XVIII wieku, powstało wtedy skrzydło północne, a w XIX wieku najstarszy budynek zespołu podniesiono o dodatkową czwartą kondygnację.
Tyniec Mały
Wierzbice
Solną
Tu warto obejrzeć ruiny dworu pierwotnie renesansowego z 1614 r., przebudowanego w XVIII w., zniszczonego w 1945 r. Murowany na planie prostokąta zachował obecnie w północno - wschodnim narożniku ośmioboczną wieżę i ślady sklepień kolebkowych
Królikowice
Piętrowy korpus główny siedmioosiowy, od wschodu przybudówka drewniana, od zachodu murowana. We wnętrzach zachowały się sklepienia i barokowa klatka schodowa.
Krzyżowice
Wieża w stylu neogotyckim została wzniesiona w połowie XIX. Na parterze budynku jest sala z bogatą dekoracją z końca XIX wieku, którą tworzy neorokokowa sztukateria i kafelki holenderskie. Na piętrze przetrwały dwa piece kaflowe: jeden z końca XVIII w., a drugi secesyjny z ok. 1900 r. Pałac otacza rozległy park.
Cieszyce
Tu można się natknąć na kolejny piękny zespół pałacowo - parkowy z końca XIX wieku. Niewielki pałac w typie neorenesansowej włoskiej willi został wybudowany na planie nieregularnego czworoboku z ryzalitami, kolumnowymi portykami. Zachował się bogaty wystrój wnętrz, również w duchu neorenesansowym.
Kobierzyce
Na koń!
W ostatnich latach Polacy coraz bardziej cenią uroki hippiki. Koń staje się ulubionym partnerem do spędzania wolnego czasu i najlepszym lekarzem w wielu dolegliwościach zdrowotnych. Zatem jeśli ktoś kocha ruch na świeżym powietrzu, to warto odwiedzić jedną z 4 stadnin koni:
« powrót | do góry • |
||
Każdy, kto poszukuje spokoju lub możliwości aktywnego wypoczynku, znajdzie idealne warunki w gminie Kobierzyce. 
To wieś, która od XII do XIX wieku była własnością zakonu joannitów. Rycerze joannici wybudowali tu kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła, którego najstarsza część pochodzi z pierwszej połowy XIII wieku. Wieża kościelna datowana jest na wiek XVI. Największy wpływ na dzisiejszy wizerunek wnętrza kościoła miał okres baroku - w tym czasie (1699 r.) powstał ołtarz główny, obraz Matki Boskiej Passawskiej (1726 r.) i św. Anny nauczającej Marię. W zwieńczeniu można zobaczyć św. Michała Archanioła w asyście dwóch siedzących aniołów. Warto zwrócić uwagę na ołtarze boczne: barokowy z obrazem Śmierci św. Józefa i trzy ołtarze rokokowe. Duże wrażenie robi także barokowa chrzcielnica z wyrzeźbioną sceną Chrztu w Jordanie. Figura znajdująca się niedaleko wejścia do kościoła przedstawia św. Jana Nepomucena. Jej autorstwo przypisuje się Janowi Jerzemu Urbańskiemu, autorowi rzeźb św. Jana Nepomucena sprzed kościoła św. Krzyża i św. Macieja we Wrocławiu.
Warto tu obejrzeć późnogotycki kościół pod wezwaniem św. Andrzeja (wzmiankowany w 1351 r.). Budowla, którą dziś można podziwiać, pochodzi z 1520-1530 r. Świątynia położona jest pośrodku wsi i otoczona murem, znad którego widać niewysoką, częściowo drewnianą wieżę. We wnętrzu uwagę zwraca barokowy obraz ze sceną Męczeństwa św. Andrzeja, późnoklasycystyczna ambona, fragment gotyckiej, granitowej chrzcielnicy oraz chrzcielnica z okresu baroku. W bocznym ołtarzu znajduje się gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Na zewnątrz można się natknąć na XVII-wieczną płytę nagrobną Anny von Uthmann. Oprócz kościoła można zobaczyć dwór renesansowy o konstrukcji szkieletowej z XVI wieku, otoczony resztkami fosy.
W tej miejscowości uwagę zwraca późnogotycki kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, murowany i położony na cmentarzu grzebalnym otoczonym murem. Można tu napotkać jedną z krzywych wież. Świątynia została wzniesiona w latach 1493-1516, ale w połowie XVIII wieku wnętrzu nadano charakter barokowy. Jednak już w latach 30-tych XX wieku znów przywrócono mu styl gotycki. W świątyni należy zwrócić uwagę na późnogotyckie sakramentarium oraz witraż z 1931 roku ze sceną Ukrzyżowania na ołtarzu głównym. Pod murem kościelnym jest kapliczka pokutna z XV wieku. 
Najcenniejszym śladem historii jest tu gotycki kościół parafialny pod wezwaniem Bożego Ciała i Matki Boskiej Częstochowskiej, pochodzący z poł. XV w. i pocz. XVI w. Otoczony murami, znajduje się pośrodku wsi. We wnętrzu kościoła, na ołtarzu, warto się przyjrzeć manierystycznemu tryptykowi ze sceną Ostatniej Wieczerzy. Ciekawostką są płyty nagrobne i epitafia wmurowane w ściany prezbiterium i nawy. Na pobliskim cmentarzu znajduje się XVIII-wieczny sarkofag barona Hildebrada von Hund, a w murze galeria płyt nagrobnych z XVI i XVII wieku. Świeckim zabytkiem jest pałac, który pierwotnie był średniowieczną wieżą mieszkalną, następnie dworem renesansowym. W XVIII wieku został rozbudowanym i przebudowany w stylu barokowym. Obecnie zgromadzenie sióstr św. Józefa prowadzi tu Ośrodek Wychowawczy dla Dzieci. 
Śladem przeszłości jest tu dwór barokowy z XVIII wieku, przebudowany na przełomie XIX - XX wieku na neorenesansowy. 
Znajduje się tu pałac zbudowany na planie podkowy z neobarokowym korpusem i barokowymi skrzydłami. 
Najbardziej okazałym zabytkiem jest obecna siedziba władz gminy - barokowy pałac z ok. 1730 r., który wzniosła rodzina von Koenigsdorff. W XIX wieku został on przebudowany w stylu neorenesansowym i neobarokowym przez nowych właścicieli - rodzinę von Rath. Odrestaurowano go w latach 90-tych XX wieku. Położenie pałacu w zabytkowym parku dodaje mu uroku. W 1924 roku w pałacu gościł Rudolf Steiner z cyklem wykładów, dających początek rolnictwu biodynamicznemu. 